A Letter To God From Afghanistan.

 Pashto Letter to God.

روزي رسان او مهربان خدای ته لیک

سلام ګرانه خدایه، زما ښه خدایه، مهربانه خدایه او روزي رسان خدایه!

هیله ده چې حال مو... وبخښه خدایه زه فقیر او حقیر بنده ډیرې نیمګړتیاوې لرم نژدې مې پوښتنه درڅخه کړې وه چې څه حال دې دی؟

حتما ته ښه یې ځکه ته خدای یې او ستا حال خو هر وخت ښه وي. فقط لږ لطف وکړه او زموږ حال لږ ښه کړه

له ځمکې لیک در ته لیکم، له تاسې به یې څه پټوم له ټولې ځمکې یې نه در ته لیکم له افغانستانه یې لیکم، د امپراتوریو او زبرځواکونو له ماتوونکې ځمکې، له کابله یې لیکم چې د نړۍ د زبرځواکونو ګور دی. په دومره تفاوت چې په قبرونو کې یې د زبرځواکونو د جسدونو په ځای د وږو او نویو زیږیدلو ماشومانو جسدونه دي هغه چې ستا د لارې فدایانو په ګولیو سوري سوري کړي دي

زما شیرینه خدایه! ستا ځمکه تازه په تازه د اسلام مجاهدینو فتح کړې ده، د اسلام مبارکه لمن په ټول افغانستان خوره شوې ده او د شهیدانو د وینو سیلاب د غرب د اشغال ټغر ور ټول کړی دی. د ښځو ناولي قدمونه له ښار، بازار، مکتب او پوهنتون څخه بند شوي دي. په ښار کې د نرولۍ بوی خور دی. هر طرف چې ځې ږیره ده، ویښتان دي او وړۍ دي. لنګۍ دي او کندهارۍ خولۍ دي. البته روسي کلاشینکوف، غربي ایم فور او پاکستانۍ چپلکې هم لیدل کیږي

شیرینه خدایه! لعینې او امپریالستې غرب له دې ځمکې څخه د وتو سره سم  ډوډۍ وړې ده. ۲۲ میلونه خلک وږي دي. په ځمکه کې ستاسې نماینده ته مو مراجعه وکړه، ۱۰۲ ورځې یې منتظر کړو ویل یې چې امریکا مو په رسمیت پیژني او هر څه ښه کیږي خو نه امریکا په رسمیت وپیژندو او نه کوم شی ښه شو. ۱۰۲ ورځې وروسته ستا نماینده مخ پټ کړ، خوله یې خلاصه کړه او ویې ویل چې زموږ وظیفه د اسلام حاکمیت و، ډوډۍ له خدایه وغواړئ

مجبور شوم چې تا ته لیک ولیکم

ستا د نماینده د خبرو مطابق او ستا د مستقیم قول په بنیاد "وما من دابة في الارض الا علی الله رزقها." په ځمکه د ټولو ژویو رزوي له الله سره ده

زموږ روزي ستا غاړې ته در اچول شوې ده او هر څومره ژر چې کیږي باید اقدام وکړې، که نه له ولږې مرو

له تا غربي ډالر نه غواړو، لږه اندازه د سعودي ریال، د اماراتو درهم او پاکستانۍ کلدارې راولیږه. که په ضمن کې ورسره ژمني توکي هم راولیږې عالي به وي ځکه برق نشته او د ګازو بیعې غربي ډالرو پسې تړلې دي.  ډالر دومره لوړ شوی چې په کتو یې د سړي خولۍ غورځي، سر یې لوڅیږي، چې خولۍ وغورځي نو بیا امارتي سرباز سړی کونې ته په سوټي وهي.

خلاصه دا ده چې بندګي دې دومره دردمنه شوې ده چې مه کوه پوښتنه. شکر چې په تا خو د بندګۍ درد نه دی بار که نه وضع تر دې هم بدتریده چې اوس ده

لطفا ډوډۍ راولیږه که نه مړه کیږو.

په احترام

ستا وږی بنده

رفیع جسور. ترجمه: س. ش

Copied From Asad Hassan FB Wall.

A Letter To God From Afghanistan. Pashto Times.