Da Suliman Darbar. Nazam Ghani Khan Baba. Da Suliman Darbar. Pashto Poem

 Da Suliman Darbar. Nazam Ghani Khan Baba. Da Suliman Darbar. Pashto Poem

د سلیمان ؑ دربار

غاړه د صحرا وه او دربار د سلیمان وو

لوئې  خلقې  وې  د سړو  او  د پېریانو

یو خوا ملزمان قطار نیولي وو دېوانو

بل خوا په ادب لویه جرګه وه د مارغانو

پېش وو هتکړو کښې او بیان پسې بیان وو

چې پېش نه دې بلا ده بېخ ئې اوښکه د مارغانو

په  ده  ادم  بېللې  ده  بېللې  ده پېریانو

حقه حقه حقه چغې جوړې کړې دېوانو

غاړه د صحرا وه او دربار د سلیمان وو

دا پېش نه دې استاذ دې دې استاذ دې د ډاکوانو

سر ئې د کمترو روک که بېخ ئې اوښکه د منږکانو

ټولې چرګې شنډې شوې فراق کښې د چرګانو

بانګ بانګړي بند ټېم ئې خطا که د ملیانو

ستا د منجوره ئې ستا خپل بانګي پټ کړې دې

اخوا د بچو سره ئې په شپږ کسه خوړلې دې

دغه ستا د تخت خوا کښې پېروی ته هم غلې دې

دا زنځیر ترې لرې کړه نو دا پېروې تلې دې

ووې سلیمان زنځیر ترې وباسئ زورلې دې

دې خو داسې مړاوې دې او دې خو داسې ښکلې دې

نو شغ شو او پېروې غېب شو مخکښې د پېریانو

نو حقه حقه حقه چغې جوړې کړې دېوانو

واپس راغې مسکې برېت ئې په ژبه تاوول

وې حکمت له چې عمل کښې ضرب ورکړې شی اټکل

غلا چې پڼاپیش ونکړی خېټه کښې ئې درد کیږی

باد د غریب بند شی بس ټق چوی او ټق به چوېږی

دا څنکه قانون دې جناب زه پرې نه پوهېږم

که پټوم نو چوم او که نه چوم نو غل کېږم

دا د خپل ځانه چا خپل خیال چاپېره کړې دې

خپلو چرګوټو نه ئې ځان له جال چاپېره کړې دې

دا خو بنیادم ځان له څه کوږ حساب جوړ کړې دې

بل نه تپوس نشته ځان له ئې سوال اوجواب کړې دې

ټول عالم ئې وخوړ چا له دام چا له پړې دې

هر چرته چې مړې دې نو دا ده د لاسه مړې دې

ما له هم څه غم وکړه اې بادشاه د بادشاهانو

من سلوٰی د ده ما له د مړو او چرګانو

بیا مې که غلا وکړه کړه چوری مې په پېریانو

حقه حقه حقه چغې جوړې کړې دېوانو

دا زما د  ده په دې خوراک زړا  جګړه ده

ده  سره  لټونه  دی  او  ما  سره اټکل دې

ده سره دامونه دی چلونه دی مرګونه دی

زه د لوږې مرمه بس په ما کښې دغه چل دې

ده له که وړم خېر دې د چا خوڼه چې ورانه کړم

ځان له ئې چې خورمه نو بس غل دې غل دې غل دې دې خېټه دین ایمان ما شرموی په حاکمانو

غاړه د صحرا وه او دربار د سلیمان وو

نشته څه قانون مانون بس لاس د بری کار دې

څوک چې په کرسۍ دې نو بابا شمس الدیار دې

دا ادم بې زوره ازمری ته پیشونګړې وائی

زور چې ورته واچوئ پټۍ دې ورته بنګړې وائی

ستا دا قانون نه منی دې زور کوی او زور منی

خپل سپین منی تور منی نه پلار منی نه مور منی

بحث او بیان کښې خو نیکه دې د قاضیانو

ده باندې بېللې ده قانون کښې وکیلانو

حقه حقه حقه چغې جوړې کړې دېوانو

ووې سلیمان شاباش شاباش د پړانګ استاذ ئې

ستا کاته د خیال دی او دلیلونه دې د سیال دی

نه لګی په تا باندې قانون د ادم نه لګی

ستا د پنجې لاندې څه چې وی په تا حلال دی

شته ادم کښې ځائې ځکه قانون ورله پکار دې

تا کښې چې هر څه دی پیشو واړه د کمال دی

دې چې لنګور وو ځنګل ستا د خاندان وو

غاړه د صحرا وه او دربار د سلیمان وو

مال دې د بابا دې د پنجرې دی که د جال دی

سرې زرکې د دیر دی که چرګوټی د هر کال دی

هېڅ فرق ئې مه کوه که د سېد دی که د کولال دی

ستا د پنجې لاندې چې څه وی په تا حلال دی

واخله دا بخمل جرابې خپې دې د کمال دی

نن   شولې   ازاده   د   ادمو   د   پېریانو

نو حقه حقه حقه چغې جوړې کړې دېوانو

غاړه د صحرا وه او دربار د سلیمان وو

Da Suliman Darbar. Nazam Ghani Khan Baba. Da Suliman Darbar. Pashto Poem. Ghani Khan Baba Pukhto Sherona. Pashto New Poetry Lyrics 2022. Pashto Times Pashto Poetry.