Bakht Zada Danish Nazam, Jo Za Tata Zaan Dar Sparam. Pashto Poetry
نظم
”جو زه تاته ځان درسپارم .“
ستا نه زار شمه خالقه
په تخلیق دي بلها ویاړم
خو دا احسن تقویم دي
ده رنړا ځني منکر دي
په وړه وړه خبره
د تقویم کرخي ورانیږی
دا د نور نه جوړه خاوره
دومره ډیر زر رنګ بدل کړی
چي انسان په دا شکی شی
چي د نور مانا نو دا ده ؟
محبت رنځور غلام دي
په پخه کاسیره کیږی
هر خایست د سوال نشان شو
چي په مصر کي نیلام شو
د ښار ښځو ګوتي پریکړي
ستا د شان کوڅي ګواه دی
خو ښایست دي زندانی کړو
د تهمت داغونه وینځی
پاچاﺉ ي منتظر ده
ازمویني نه ختمیږی
دحسن بدل لا پاتي
د حسین وینه ګواه ده
خلک ځان وهی لګیا دي
ماتمونه هم پیشن شو
ډوبه ډوبه خاموشي ده
خوشمر اویذید خاندی
عجیبه مسلمانی ده
قاتل هم په خداي مین دي
مقتول هم د چا نیازبین دي
زه د ذات د حد نه لري
ستا د خیال غیږه کي پروت یم
څاڅکي څا څکي نور راپرویت
ما په لپو کي راټول کړو
مخامخ پکي ته ښکاري
ته په ما باندي پوهیږي
جوزه تا ته ځان درسپارم
جو زه تا ته ځان درسپارم ۔
دانش
Comments
Post a Comment
Thanks for visiting Pashto Times. Hope you visit us again and share our articles on social media with your friends.