Kalash, Kalasha People or Kilash Of Chitral. Info blog in English And Urdu.

Kalash, Kalasha People or Kilash Of Chitral. Info blog in English And Urdu.

The Kalasha, also known as the Kalash or the Kalash people, are an indigenous ethnic group who live in the Chitral district of Pakistan. The Kalasha population is small, with an estimated 3,000-4,000 people. Despite their small population, the Kalasha have a rich and distinct culture that sets them apart from the surrounding communities.

The Kalasha people have their own unique religion, which is a form of ancient animism that involves the worship of multiple gods and goddesses. They also have their own traditional dress, which is made of hand-woven woolen cloth, and is characterized by vibrant colors and intricate patterns. The women, in particular, are known for their elaborate headdresses adorned with cowrie shells and tassels.

The Kalasha people live in small, isolated villages that are nestled in the valleys of the Hindu Kush mountain range. These villages are known for their traditional houses, called "kalasha dur", which are made of wood and are decorated with intricate carvings and designs. The houses are built on raised platforms and have thatched roofs, and often have a central courtyard where the community gathers for social and religious events.

One of the most well-known and important festivals of the Kalasha people is the annual Joshi festival, which is held in spring. This festival marks the beginning of the agricultural season and is celebrated with music, dancing, and the exchange of gifts. During the festival, young men and women participate in traditional dances and sing songs that tell the stories of their ancestors.

Another significant aspect of Kalasha culture is their unique form of storytelling, which is passed down through generations. These stories, which are often accompanied by music and dance, are an important part of Kalasha history and tradition.

The Kalasha people have faced many challenges in recent years, including the threat of displacement due to the construction of hydroelectric dams, and the loss of their traditional land and way of life. In addition, the Kalasha people have also faced discrimination and marginalization by the wider Pakistani society. Despite these challenges, the Kalasha community continues to preserve and celebrate their unique culture and heritage.

In conclusion, the Kalasha people are an indigenous ethnic group who live in the Chitral district of Pakistan. They have a unique culture that includes a polytheistic religion, traditional dress, and a distinct language. The Kalasha people's way of life is shaped by their isolation in the Hindu Kush mountain range, where they live in small, traditional villages. They are known for their rich culture and festivals, such as the annual Joshi festival, which is celebrated with music, dancing, and the exchange of gifts. The Kalasha people have faced many challenges in recent years, but they have managed to preserve and celebrate their unique culture and heritage.

Kalash, Kalasha People or Kilash Of Chitral. Info blog in English, Pashto And Urdu.

کالاشہ، جسے کالاش یا کالاش لوگ بھی کہا جاتا ہے، ایک مقامی نسلی گروہ ہے جو پاکستان کے ضلع چترال میں رہتا ہے۔  کالاشہ کی آبادی ایک اندازے کے مطابق 3,000-4,000 لوگوں کے ساتھ چھوٹی ہے۔  اپنی چھوٹی آبادی کے باوجود، کالاشہ کی ایک بھرپور اور الگ ثقافت ہے جو انہیں آس پاس کی برادریوں سے الگ کرتی ہے۔

 کالاشہ کے لوگوں کا اپنا الگ مذہب ہے، جو قدیم دشمنی کی ایک شکل ہے جس میں متعدد دیوتاؤں اور دیویوں کی پوجا شامل ہے۔  ان کا اپنا روایتی لباس بھی ہے، جو ہاتھ سے بنے ہوئے اونی کپڑے سے بنا ہے، اور اس کی خصوصیات متحرک رنگوں اور پیچیدہ نمونوں سے ہوتی ہے۔  خواتین، خاص طور پر، کوری کے خولوں اور ٹیسلوں سے مزین اپنے وسیع سر کے لباس کے لیے مشہور ہیں۔

 کالاشہ کے لوگ چھوٹے، الگ تھلگ دیہاتوں میں رہتے ہیں جو ہندوکش پہاڑی سلسلے کی وادیوں میں آباد ہیں۔  یہ دیہات اپنے روایتی گھروں کے لیے مشہور ہیں، جنہیں "کالاشہ در" کہا جاتا ہے، جو لکڑی سے بنے ہوتے ہیں اور انہیں پیچیدہ نقش و نگار اور ڈیزائنوں سے سجایا جاتا ہے۔  مکانات بلند پلیٹ فارمز پر بنائے گئے ہیں اور ان کی چھتیں ہیں، اور اکثر ایک مرکزی صحن ہوتا ہے جہاں کمیونٹی سماجی اور مذہبی تقریبات کے لیے جمع ہوتی ہے۔

 کیلاشا لوگوں کے سب سے مشہور اور اہم تہواروں میں سے ایک سالانہ جوشی تہوار ہے، جو موسم بہار میں منایا جاتا ہے۔  یہ تہوار زرعی موسم کے آغاز کی نشاندہی کرتا ہے اور اسے موسیقی، رقص اور تحائف کے تبادلے کے ساتھ منایا جاتا ہے۔  تہوار کے دوران، نوجوان مرد اور خواتین روایتی رقص میں حصہ لیتے ہیں اور گانے گاتے ہیں جو اپنے آباؤ اجداد کی کہانیاں سناتے ہیں۔

 کیلاشا ثقافت کا ایک اور اہم پہلو ان کی کہانی سنانے کی منفرد شکل ہے، جو نسل در نسل منتقل ہوتی ہے۔  یہ کہانیاں، جو اکثر موسیقی اور رقص کے ساتھ ہوتی ہیں، کیلاشا کی تاریخ اور روایت کا ایک اہم حصہ ہیں۔

 کالاشہ کے لوگوں کو حالیہ برسوں میں بہت سے چیلنجز کا سامنا کرنا پڑا ہے، جن میں ہائیڈرو الیکٹرک ڈیموں کی تعمیر کی وجہ سے نقل مکانی کا خطرہ، اور اپنی روایتی زمین اور طرز زندگی کا کھو جانا شامل ہے۔  اس کے علاوہ، کالاشہ کے لوگوں کو وسیع تر پاکستانی معاشرے کی طرف سے امتیازی سلوک اور پسماندگی کا بھی سامنا کرنا پڑا ہے۔  ان چیلنجوں کے باوجود، کالاشہ برادری اپنی منفرد ثقافت اور ورثے کو برقرار رکھتی ہے اور اسے مناتی رہتی ہے۔

 آخر میں، کالاشہ لوگ ایک مقامی نسلی گروہ ہیں جو پاکستان کے ضلع چترال میں رہتے ہیں۔  ان کی ایک منفرد ثقافت ہے جس میں ایک مشرک مذہب، روایتی لباس اور ایک الگ زبان شامل ہے۔  کالاشہ کے لوگوں کا طرز زندگی ہندوکش پہاڑی سلسلے میں ان کی تنہائی سے تشکیل پاتا ہے، جہاں وہ چھوٹے، روایتی دیہاتوں میں رہتے ہیں۔  وہ اپنی بھرپور ثقافت اور تہواروں کے لیے جانے جاتے ہیں، جیسے کہ سالانہ جوشی تہوار، جو موسیقی، رقص، اور تحائف کے تبادلے کے ساتھ منایا جاتا ہے۔  کالاشہ کے لوگوں نے حالیہ برسوں میں بہت سے چیلنجز کا سامنا کیا ہے، لیکن وہ اپنی منفرد ثقافت اور ورثے کو محفوظ رکھنے اور منانے میں کامیاب رہے ہیں۔

Kalash, Kalasha People or Kilash Of Chitral. Info blog in English, Pashto And Urdu.

کالاشه چې د کالاش یا کالاش په نوم هم یادیږي، د پاکستان د چترال په ولسوالۍ کې اوسیږي.  د کلاشا نفوس لږ دی، د اټکل له مخې 3,000-4,000 خلک لري.  د دوی د لږ نفوس سره سره، کلاشا یو بډایه او ځانګړی کلتور لري چې دوی د شاوخوا شاوخوا ټولنو څخه جلا کوي.

 د کیلاشا خلک خپل ځانګړی مذهب لري، کوم چې د لرغوني انیمیزم یوه بڼه ده چې د ډیری خدایانو او معبودانو عبادت پکې شامل دی.  دوی خپل دودیز کالي هم لري، چې د لاسي اوبدلو وړیو ټوکر څخه جوړ شوي، او د متحرک رنګونو او پیچلو نمونو لخوا مشخص شوي.  ښځې، په ځانګړې توګه، د دوی د پراخو سرونو لپاره پیژندل کیږي چې د کاوري خولۍ او ټوسلونو سره سینګار شوي.

 د کالاشه خلک په کوچنیو، جلا جلا کلیو کې ژوند کوي چې د هندوکش غرونو په دره کې پراته دي.  دا کلي د "کلاش دور" په نوم د خپلو دودیزو کورونو لپاره پیژندل شوي چې د لرګیو څخه جوړ شوي او په پیچلي نقشو او ډیزاینونو سره سینګار شوي.  کورونه په لوړ پوړو پلیټ فارمونو کې جوړ شوي او د چت چت لري، او ډیری وختونه مرکزي انګړ لري چیرې چې ټولنه د ټولنیزو او مذهبي پیښو لپاره راټولیږي.

 د کلاشا خلکو یو له خورا مشهور او مهم جشنونو څخه د جوشي کلنۍ جشن دی چې په پسرلي کې ترسره کیږي.  دا جشن د کرهنیز فصل پیل نښه کوي او د موسیقۍ، نڅا او د ډالیو تبادله سره لمانځل کیږي.  د جشن په جریان کې، ځوانان او ښځې په دودیزو نڅاوو کې برخه اخلي او سندرې وايي چې د خپلو نیکونو کیسې بیانوي.

 د کلاشا کلتور بل مهم اړخ د کیسې ویلو ځانګړی بڼه ده، چې د نسلونو په اوږدو کې تیریږي.  دا کیسې چې ډیری وختونه د موسیقۍ او نڅا سره یوځای کیږي، د کلاشا تاریخ او دود یوه مهمه برخه ده.

 د کلاشا خلک په وروستیو کلونو کې له ګڼو ننګونو سره مخ دي، چې په هغو کې د اوبو د برېښنا بندونو د جوړولو له امله د بې ځایه کېدو ګواښ او د دوی د دودیزو ځمکو او د ژوند لارې له لاسه ورکول شامل دي.  د دې ترڅنګ، د کالاشو خلک هم د پاکستان د پراخې ټولنې له خوا له تبعیض او محرومیت سره مخامخ دي.  د دې ننګونو سره سره، د کلاشا ټولنه د خپل ځانګړي کلتور او میراث ساتلو او لمانځلو ته دوام ورکوي.

 په پایله کې، د کلاشا خلک د پاکستان د چترال په ولسوالۍ کې اوسیدونکي یوه اصلي توکمه ډله ده.  دوی یو ځانګړی کلتور لري چې پکې مشرک مذهب، دودیز لباس او ځانګړې ژبه شامله ده.  د کالاشه د خلکو د ژوند بڼه د هندوکش د غرونو په سلسله کې د دوی د انزوا له امله جوړه شوې، چیرته چې دوی په وړو، دودیزو کلیو کې ژوند کوي.  دوی د خپل بډایه کلتور او جشنونو لپاره پیژندل کیږي، لکه د جوشي کلنۍ جشن، چې د موسیقۍ، نڅا، او د ډالیو تبادله سره لمانځل کیږي.  د کلاشا خلک په دې وروستیو کلونو کې له ډیرو ننګونو سره مخ شوي، خو دوی توانیدلي چې خپل ځانګړی کلتور او میراث وساتي او ولمانځي.