د پی ټی آیی والا سره عمران خان بیخی خوټی په خوټی کار وکو
وائ د یوو سړې اولاد نۀ کیدو.. عاجز به ډیر خفه وو یوو چا ورته اووئیل چې فلانې ځاے کښی پیر دے هغه له لاړشه دعا به درته اوکښی حاجت به دې د سره شې...
سړے چې ورغلے نوو د پیر هغه مریدانو ورته وئیل پیرصیب له بۀ دری کاله خدمت کوې نوو هله به درته دعا کوې..سړے سخت قار شوو خو مجبوری یی وا غاړه یی ورته کېښوده... د پیر خدمت یی جاری وساتو خو پیر به ورته هډو واښه نه اچول... په مقرره وخت ترې پیر تپوس اوکړو وایه کنه مریده څه غواړې... دی خو هسې سم قار وو نوو د قاره یی ورته وې خوټې...خوټې غواړم... چې سړے باهر ته راواتې ټول خوټې خوټې او اګئ اګئ وو... بیا یی د پیر په سې ورمنډه کړی... چې د راباندی څه اوشوو.. مریدانو ورته وی دری کاله خدمت چې اوکې هله به پیر صیب سره سوال جواب کوالې شې... سړے بیا سخت خفه شوو او قار شوو خو په داسې حال کښی خو کلې ته واپس هم نه شوو تلۍ... د مجبورئ دلاسه یی خدمت ته غاړه کېښوه... وخت تیریدو په وخت مقرره باندی ورته پیر بیا اووئیل وایه کنه مریده څه غواړی... دی سم ستړې او قار وو...وی پیرصیب د خوټې رانه لرې که...چې باهر ته راوتې هغه سپئیر خوټې خو یوو طرف ته کۀ هغه خپلې یی هم غیب وې...
سړے سخت خفه شوې... چې دا مې څه اوکړل... بیا یی پیر ته ورمنډه کړې... مریدانو ورته بیا وئیلې دری کاله خدمت باندې د پیر سره سوال جواب کوالې شې...عاجز مجبوره د خپل سامان نه خلاس وو نوو بیا یی تن کیښوده..وخت تیریدو دری کاله پس ورته پیر اووئیل وایه کنه مریده څه غواړې... ده ورته پیر صیب که زما هغه خپلې ذاتی خوټې وو شې نوو... چې باهر ته راووتې په سامان یی لاس وهلې هر څه یی موجود وو...هغه ځاے نه یی رادنګلې دی... چې کلې ته راغلې یوو کس تری تپوس کړی وی فلانیه نهه کاله د پیر خدمت اوکو څه دی تری راوړل... ده ورته وی هیڅ هم نه... بس خوټې په خوټې تری پاتی شوم
Comments
Post a Comment
Thanks for visiting Pashto Times. Hope you visit us again and share our articles on social media with your friends.